Het concept Francis Frionnet Portraits is een feit. Na iedere fotoshoot worden
we blijer van de resultaten; ja, echt heel blij! De voorbespreking, de
fotoshoot en vooral het tonen van de prachtige folio boxen. Wanneer we de
dames spreken na het zien van de folio box zijn ze in pure extase.
Maar hoe weet ik nu hoe dat precies voelt? Dat wil ik nu wel eens weten!
Om zelf te ervaren hoe het is om zo’n prachtige box vol foto’s van
jezelf te ontvangen, besluit ik ook te boeken. Zaterdag 12 maart is het zover.
Al vroeg ga ik naar Sjenkels, een salon op de markt in Gouda. Ik word geholpen
door Rowan. Eerst knipt zij mijn haar. Dit is natuurlijk niet gebruikelijk
wanneer je een fotoshoot bij ons zou doen, maar voor mij is het nu hard nodig.
Daarna verzorgt Rowan mijn make-up. Ik ben erg blij met de resultaten van beiden.
Even later stap ik op de fiets en rij naar de studio. Het wordt mij
meteen duidelijk dat het niet handig is om buiten de studio je haar te laten
stylen of je make-up te laten doen. Het is prettig wanneer dit in de fotostudio,
vlak voor de fotoshoot gebeurt. Mijn ogen tranen en mijn haar is redelijk wild,
wanneer ik de studio binnen stap. Francis is er helemaal klaar voor.
Ik trek voorzichtig een eerste outfit over mijn hoofd, daarna moet ik wederom
mijn haar stylen. Na een kopje koffie en het licht bijwerken van mijn lippenstift,
gaan we beginnen. Ik heb er zin in!
Francis legt kort uit wat de bedoeling is van de ochtend. Als snel blijkt
dat het poseren me niet makkelijk valt; ik concentreer me vaak op wat ik niet leuk
aan mezelf vind, in mijn geval mijn tanden. Maar Francis helpt me met de poses en
haalt de aandacht weg van hoe mijn mond ‘goed is’. En gaandeweg wordt het poseren
makkelijker en leuker.
Na de fotoshoot nemen we lekker de tijd voor een uitgebreide fotoshoot in de studio.
heerlijk even dat moment van rust na een intensieve ochtend. De salade die wordt
geserveerd is kleurrijk en smaakt heerlijk. Na afloop genieten we nog van een kopje
koffie en dan ga ik naar huis, terwijl Francis de studio opruimt.
Ik zie geen enkel resultaat na de fotoshoot. En dat is niet gebruikelijk,
want normaal gesproken zoeken we altijd samen de foto’s uit. Nu zit ik alleen boven
met mijn Happinez op de bank. Ik weet mezelf te bedwingen ook niet stiekem te gaan
kijken naar de foto’s. Als Francis de foto’s heeft uitgezocht en bewerkt, vertrekt
hij naar de studio. Een aantal uren is hij bezig met printen. Een dag later, wanneer
de prints goed droog zijn, kunnen de foto’s in een passe-partout.
Drie dagen na de fotoshoot is het al zover. Op de tafel in de studio ligt
een folio box. Dit keer is hij speciaal voor mij. Ik mag het lint losknopen en maak
de zwarte box open. De hele doos zit vol tot aan de rand. Achttien prachtige foto’s
pak ik 1 voor 1 van een grote stapel. Wat zijn ze mooi! Ben ik dat echt? Ik zie een
vrouw; een krachtige dame, maar soms ook een kwetsbare. De beelden zijn zo fantastisch,
dat ik er stil van word. Ik kijk niet 1 keer naar mijn tanden. Francis heeft de
mooiste facetten van mij in beeld weten te brengen. Dit ben ik! Wat is dit bijzonder!
Wat een geweldig, mooi en speciaal cadeau voor mezelf!